NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
196 - (1239) وحدثنا
عبيدالله بن
معاذ. حدثنا
أبي. حدثنا
شعبة. حدثنا
مسلم القرّي.
سمع ابن عباس
رضي الله عنهما
يقول:
أهل
النبي صلى
الله عليه
وسلم بعمرة.
وأهل أصحابه
بحج. فلم يحل
النبي صلى
الله عليه
وسلم ولا من ساق
الهدي من
أصحابه. وحل
بقيتهم. فكان
طلحة بن
عبيدالله
فيمن ساق
الهدي فلم يحل.
{196}
Bize Ubeydullah b. Muâz
rivayet etti. (Dediki): Bize babam rivayet etti. (Dediki): Bize Şu'be rivayet etti.
(Dediki): Bize Müslim-i Kurrî rivayet etti. O da İbni Abbâs (Radiyallahu
anhüma)'yi şöyle derken işitmiş:
«Nebi (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem) Umreye, ashabı da hacca telbiye getirdiler. Nebi (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem) ile ashabından hedy kurbanı gönderenler ihramdan çıkmadılar; geri
kalanları çıktı.
Tâlhatü'bnü Ubeydillâh
kurban gönderenler arasındaydı. Bu sebeple o da ihramdan çıkmadı.»
197 - (1239) وحدثناه
محمد بن بشار.
حدثنا محمد
(يعني ابن جعفر) حدثنا
شعبة، بهذا
الإسناد. غير
أنه قال:
وكان
ممن لم يكن
معه الهدي
طلحة بن
عبيدالله. ورجل
آخر. فأحلا.
{197}
Bize, bu hadîsi
Muhammedü'bnü Beşşâr da rivayet etti. (Dediki): Bize Muhammed yâni İbni Ca'fer
rivayet etti. (Dediki): Bize Şu'be bu isnadla rivayette bulundu.
Yalnız o: «Beraberinde
hedy kurbanı olmayanlardan biri de Tâlhatü'bnü Ubeydillâh ile başka bir adam
idi. Bu sebeple onlar ihramdan çıktılar.» dedi.
İzah:
Übbî diyor ki : «Hadîs sarihleri,
bu hadîs üzerinde bir şey söylememişlerdir. Hâlbuki Hadîs-i Şerif, Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in müt'aya niyet ettiği hususunda kuvvetli bir
delildir. Bu taktirde ihramdan çıkmamasının mânâsı: Niyetini feshetmemekten
ibarettir. Çünkü niyetini ancak, hacca niyet eden feshedebilir.
Bu hadîsle, Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in hacc-ı ifrâd için ihrama girdiğini bildiren
sahih hadîslerin araları bulunmak istenirse Enes hadîsinde olduğu gibi te'vîle
gidilir...»